Kalendarium

Październik 1964 – grupa studentów filologii polskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zakłada Studencki Teatr Poezji „Ósmego Dnia”. Wśród założycieli są Tomasz Szymański – kierownik zespołu, Sława Baranowska, Stanisław Barańczak, Anna Bryłka, Elżbieta Einbacher, Janusz Grot, Janina Karasińska, Marek Kirschke, Waldemar Leiser, Danuta Pawlina, Lech Raczak.

3 grudnia 1964 – premiera pierwszego spektaklu

Treść gorejąca

Montaż wierszy Juliana Tuwima

Scenariusz, reżyseria: Tomasz Szymański

Scenografia: Elżbieta Einbacher

Opracowanie muzyczne: Anna Bryłka

Wykonawcy: Sława Baranowska, Anna Bryłka (fortepian), Danuta Pawlina, Janusz Grot, Tomasz Szymański

Luty 1965 – premiera spektaklu

Ziemia jest okrągła

Montaż wierszy Jadwigi Badowskiej

Scenariusz, reżyseria: Tomasz Szymański

Scenografia: Tadeusz Badowski

Wykonawcy: Sława Baranowska, Marek Kirschke, Tomasz Szymański

Marzec 1965 – premiera spektaklu

Fale doświadczeń

Montaż wierszy Anny Achmatowej, Borysa Pasternaka, Osipa Mandelsztama

Scenariusz: Stanisław Barańczak

Reżyseria: Tomasz Szymański

Scenografia: Witold Wąsik

Muzyka: Agnieszka Duczmal

Wykonawcy: Wiesława Abramowicz, Agnieszka Duczmal (flet), Danuta Pawlina, Janusz Grot, Marek Kirschke, Tomasz Szymański

22 maja 1965 – premiera spektaklu

Wielki Testament

Według Françoisa Villona

Scenariusz: Stanisław Barańczak

Reżyseria: Tomasz Szymański

Scenografia: Witold Wąsik

Muzyka: Agnieszka Duczmal, Henryk Duczmal

Wykonawcy: Danuta Dolacka, Agnieszka Duczmal (flet), Janina Karasińska, Ewa Klockiewicz, Janusz Grot, Marek Kirschke, Waldemar Leiser, Lech Raczak, Andrzej Szudera (gitara), Tomasz Szymański

Listopad 1965 – premiera spektaklu

Lalek

Zbigniew Herbert

Reżyseria: Tomasz Szymański

Scenografia: Witold Wąsik

Wykonawcy: Danuta Dolacka, Janina Karasińska, Ewa Klockiewicz, Danuta Pawlina, Janusz Grot, Marek Kirschke, Waldemar Leiser, Lech Raczak, Andrzej Szalbierz, Tomasz Szymański, Bartłomiej Zieliński

Kwiecień 1966 – polska prapremiera spektaklu

Męczeństwo i śmierć Jean-Paul Marata przedstawione przez zespół aktorski przytułku w Charenton pod kierownictwem pana de Sade’a 

Peter Weiss

Reżyseria: Tomasz Szymański

Scenografia: Witold Wąsik

Muzyka: Anna Urlich

Wykonawcy: Ewa Kaczmarek, Janina Karasińska, Ewa Klockiewicz, Agnieszka Ratajczak, Piotr Frydryszek, Janusz Grot, Marek Kirschke, Waldemar Leiser, Lech Raczak, Jan Stryjski, Andrzej Szalbierz, Tomasz Szymański, Bartłomiej Zieliński, Andrzej Zygmunt, Zbigniew Żółciak

8 kwietnia 1967 – premiera spektaklu

Warszawianka

Według Stanisława Wyspiańskiego

Scenariusz, inscenizacja, reżyseria: Zbigniew Osiński

Kompozycja przestrzeni i kostiumy: Witold Wąsik

Muzyka: Ryszard Stachowski

Wykonawcy: Elżbieta Kalemba, Janina Karasińska, Piotr Frydryszek, Janusz Grot, Marek Kirschke, Waldemar Leiser, Lech Raczak

8 czerwca 1967 – premiera spektaklu

Taniec śmierci i pomyślności

Według wierszy Wielemira Chlebnikowa

Scenariusz: Stanisław Barańczak i Lech Raczak

Inscenizacja, reżyseria: Lech Raczak

Scenografia: Witold Wąsik

Wykonawcy: Danuta Dolacka, Maria Grzegorczyk, Janusz Grot, Bartłomiej Zieliński, Zbigniew Żółciak

30 października 1967 – premiera spektaklu

Ziemia jałowa

Według Thomasa Stearnsa Eliota

Scenariusz, reżyseria: Tomasz Szymański

Scenografia: Witold Wąsik

Wykonawcy: Danuta Dolacka, Janusz Grot, Marek Kirschke, Waldemar Leiser, Tomasz Szymański

Styczeń 1968 – premiera spektaklu

Edward II, burzliwe panowanie  i żałosna śmierć króla Anglii z tragicznym upadkiem dumnego Mortimera

Według Christophera Marlowe’a

Adaptacja tekstu, reżyseria: Tomasz Szymański

Scenografia: Witold Wąsik

Kierownictwo techniczne: Jacek Duch

Wykonawcy: Agnieszka Ratajczak, Andrzej Czerwiński, Janusz Grot, Marek Kirschke, Waldemar Leiser, Romuald Melerowicz, Lech Raczak, Marek Raczak, Andrzej Szalbierz, Roman Szmeterling, Tomasz Szymański, Bartłomiej Zieliński, Zbigniew Żółciak

Marzec 1968 – członkowie i współpracownicy Teatru aktywnie uczestniczą w studenckim ruchu protestu, wśród aresztowanych w Poznaniu jest Waldemar Leiser.

Lato 1968 – z zespołu odchodzi Tomasz Szymański, kierownikiem Teatru zostaje Lech Raczak.

18 października 1968 – premiera spektaklu

Chwila bez imienia

Montaż wierszy Krzysztofa Kamila Baczyńskiego i Tadeusza Gajcego

Scenariusz: Elżbieta Kalemba, Ryszard Kacperski

Reżyseria: Ryszard Kacperski

Scenografia: Witold Wąsik

Muzyka: Paweł Zaremba

Wykonawcy: Elżbieta Kalemba, Alina Leciejewska, Gracjanna Zacharska, Waldemar Leiser, Zbigniew Żółciak

Listopad 1968 – premiera spektaklu

Duma o hetmanie

Według Stefana Żeromskiego

Scenariusz, reżyseria: Lech Raczak

Scenografia, kostiumy: Witold Wąsik

Wykonawcy: Elżbieta Kalemba, Ryszard Kacperski, Marek Kirschke, Waldemar Leiser, Zbigniew Żółciak

2 maja 1969 – premiera drugiej wersji Dumy o hetmanie według tekstów Stefana Żeromskiego i Tadeusza Gajcego (w tej samej obsadzie aktorskiej). Scenariusz, reżyseria: Zbigniew Spychalski i Lech Raczak.

3 grudnia 1969 – premiera spektaklu

Escurial

Według tekstów Michela de Ghelderode’a, Miguela de Cervantesa, Władysława Broniewskiego, Adama Ważyka i innych

Realizacja zespołowa

Scenariusz, reżyseria: Marek Kirschke, Lech Raczak

Scenografia: Witold Wąsik, Janusz Froelich

Wykonawcy: Mariola Bilska (od sierpnia 1970 – Elżbieta Kalemba), Gabriela Bochniak, Jacek Hoffmann, Ryszard Kacperski, Marek Kirschke, Waldemar Leiser, Lech Raczak, Tadeusz Skutnik, Zbigniew Żółciak

28 kwietnia 1970 – premiera spektaklu

Wprowadzenie do…

Według tekstów Fiodora Dostojewskiego, Bohdana Drozdowskiego, Mikołaja Kononowa, Włodzimierza Lenina i innych

Realizacja zespołowa

Scenariusz, reżyseria: Lech Raczak

Współpraca plastyczna: Witold Wąsik

Kierownictwo techniczne: Marek Raczak

Wykonawcy: Gabriela Bochniak / Elżbieta Kalemba, Jacek Hoffmann, Ryszard Kacperski, Marek Kirschke, Waldemar Leiser

6 sierpnia 1971 – premiera spektaklu ulicznego

Sztafeta

Według tekstów Biblii, Stanisława Barańczaka, Władysława Broniewskiego, Fiodora Dostojewskiego, Tadeusza Janiszewskiego, Włodzimierza Lenina, Tadeusza Nowaka

Scenariusz, reżyseria: Lech Raczak

Muzyka: Roman Sidor

Wykonawcy: Barbara Pietrzykowska, Bogdan Dołowicz, Lech Dymarski, Tadeusz Janiszewski (debiut aktorski), Lech Raczak, Jerzy Strykowski

26 września 1971 – premiera spektaklu Jednym tchem na XI Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Studenckich w Zagrzebiu; nagroda dla najlepszego przedstawienia festiwalu.

19 grudnia 1971 – Teatr Ósmego Dnia otrzymuje na VIII Łódzkich Spotkaniach Teatralnych nagrodę zespołową Ministra Kultury i Sztuki, Lech Raczak – nagrodę za reżyserię, a spektakl Jednym tchem – nagrodę dziennikarzy.

Wrzesień 1972 – premiera drugiej wersji spektaklu Jednym tchem, poszerzonej o nową część Codzienny marsz.

21 października 1972 – premiera spektaklu Integracja; debiut aktorski Ewy Wójciak.

10 lipca 1973 – premiera spektaklu Wizja lokalna; debiut aktorski Marcina Kęszyckiego.

Październik 1973 – premiera drugiej wersji spektaklu Wizja lokalna.

4 kwietnia 1974 – Urząd Miejski w Poznaniu przyznaje Teatrowi Ósmego Dnia siedzibę – piwnice w budynku przy ul. Śniadeckich 12.

28 lutego 1975 – premiera spektaklu Musimy poprzestać na tym, co tu nazwano rajem na ziemi…?; debiut aktorski Adama Borowskiego.

30 stycznia 1976 – aktorzy Teatru Ósmego Dnia biorą udział w akcji zbierania podpisów pod protestami w sprawie zmiany Konstytucji. Ewa Wójciak i Tadeusz Janiszewski zostają zatrzymani i poddani rewizji.

7 czerwca 1976 – Urząd Miejski w Poznaniu odbiera Teatrowi wcześniej przyznaną siedzibę.

16 marca 1977 – rewizje w mieszkaniach Adama Borowskiego, Tadeusza Janiszewskiego, Marcina Kęszyckiego, Waldemara Modestowicza, Jerzego Nowackiego, Lecha Raczaka, Romana Radomskiego, Tomasza Stachowskiego.

22 marca 1977 – cenzura odmawia wydania zgody na premierę Przeceny dla wszystkich; odbywa się pokaz zamknięty przedstawienia.

Marzec 1977 – Wydział Kultury Zarządu Głównego Socjalistycznego Związku Studentów (SZSP) wydaje zakaz występów Teatru Ósmego Dnia na Łódzkich Spotkaniach Teatralnych i innych imprezach studenckich poza Poznaniem.

8 czerwca 1977 – po uzyskaniu zgody cenzury odbywa się oficjalna premiera spektaklu Przecena dla wszystkich.

26 kwietnia 1978 – w drodze na Konfrontacje Młodego Teatru w Lublinie zatrzymani zostają w Warszawie członkowie i współpracownicy Teatru Ósmego Dnia: Roman Radomski, Tomasz Stachowski, Jadwiga Jurga, Piotr Jurga, Beata Ziemska (oskarżeni o napaść na kontrolera MZK i pobicie dwóch milicjantów).

Maj 1978 – Zarząd Wojewódzki SZSP zabrania Teatrowi prezentowania Przeceny dla wszystkich, a prasa dostaje zakaz pisania pozytywnych recenzji ze spektakli Teatru Ósmego Dnia.

9 września 1978 – Sąd Rejonowy w Warszawie wydaje wyrok w sprawie pobicia milicjantów: Tomasz Stachowski zostaje skazany na rok pozbawienia wolności (później zamieniony na karę w zawieszeniu), pozostałe osoby otrzymują kary pozbawienia wolności w zawieszeniu na 4 lata i kary grzywny.

Wrzesień 1978 – Teatr organizuje akcję uliczną Poezja na ulicE! w ramach I Międzynarodowych Spotkań Teatru Otwartego Oleśnica–Wrocław.

1 października 1978 – Teatr Ósmego Dnia, wspólnie z grupami Triple Action Theatre z Wielkiej Brytanii i GIT z Hiszpanii, przeprowadza we Wrocławiu uliczną manifestację teatralną Liberté d'expression.

11 maja 1979 – premiera spektaklu Ach, jakże godnie żyliśmy, który dwa dni później, na Konfrontacjach Młodego Teatru w Lublinie otrzymuje wszystkie nagrody: Nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Nagrodę Dziennikarzy i Nagrodę Komisji Konfrontacji Młodego Teatru.

1 czerwca 1979 – na mocy porozumienia między SZSP a Ministerstwem Kultury i Sztuki następuje profesjonalizacja Teatru Ósmego Dnia; zespół otrzymuje etaty w Estradzie Poznańskiej.

16 maja 1980 – milicja, działając w porozumieniu z warszawskim SZSP, nie dopuszcza do zagrania Ach, jakże godnie żyliśmy w Klubie Stodoła w Warszawie.

21 maja 1980 – Ministerstwo Kultury i Sztuki nie zezwala na wyjazd Teatru na Festiwal Teatru Narodów do Amsterdamu.

11 września 1980 – w Teatrze Ósmego Dnia powstaje koło NSZZ „Solidarność”.

3 kwietnia 1981 – premiera spektaklu Więcej niż jedno życie.

Październik–listopad 1981 – tournée Teatru Ósmego Dnia po Meksyku.

13 grudnia 1981 – wprowadzenie stanu wojennego przerywa występy Teatru w Krakowie.

Styczeń–czerwiec 1982 – przedstawienia Teatru zostają zawieszone przez władze.

13 lutego 1982 – zespół Teatru bierze udział w demonstracji pod Pomnikiem Poznańskiego Czerwca ’56; kilku członków zespołu zostaje zatrzymanych, a Romana Radomskiego skazano na miesiąc aresztu.

19 i 20 czerwca 1982 – pierwsze nieoficjalne przedstawienia Przypowieści; dwa dni później zespół uzyskuje zgodę na wznowienie przedstawień.

28 czerwca 1982 – Estrada Poznańska daje wypowiedzenia wszystkim członkom zespołu; pod naciskiem opinii publicznej w lipcu decyzja zostaje cofnięta.

30 czerwca 1982 – oficjalna premiera spektaklu Przypowieść.

Wrzesień 1982 – w drugim obiegu, w Wydawnictwie „Krąg”, ukazuje się książka Zbigniewa Gluzy Ósmy dzień; wydanie drugie, poprawione, pod tytułem Ósmego Dnia – w Wydawnictwie KARTA w 1994 roku.

10 października 1982 – Marcin Kęszycki zostaje powołany do odbycia przeszkolenia wojskowego w specjalnej jednostce dla działaczy „Solidarności”, w ten sposób władze uniemożliwiają Teatrowi granie przedstawień.

4 grudnia 1982 – premiera spektaklu Wzlot, przygotowanego w kilka tygodni bez Marcina Kęszyckiego.

Grudzień 1982 – Nagroda Kulturalna Tymczasowej Komisji Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” dla zespołu Teatru Ósmego Dnia za działalność w roku 1982.

7 września 1983 – premiera spektaklu Raport z oblężonego miasta w ramach I Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Ulicznych w Jeleniej Górze.

15 maja 1984 – Teatr inauguruje działalność w przyznanej przez władze miasta siedzibie na osiedlu Rataje w Poznaniu.

1 czerwca 1984 – Ministerstwo Kultury i Sztuki cofa zgodę na wyjazd zespołu do Szwajcarii i RFN.

25 czerwca 1984 – Urząd Wojewódzki cofa dotację na działalność Teatru.

28–31 lipca 1984 – wszyscy członkowie zespołu otrzymują wymówienia; władze miasta odbierają Teatrowi siedzibę.

Wrzesień 1984 – premiera akcji ulicznej Cuda i mięso w Lubomierzu, w ramach II Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Ulicznych.

17–22 września 1984 – cyklem przedstawień w Kościele Miłosierdzia Bożego w Warszawie Teatr Ósmego Dnia rozpoczyna działalność w drugim obiegu.

Kwiecień 1985 – władze poznańskiego Uniwersytetu (UAM) pod naciskiem KC PZPR zakazują w ostatniej chwili premiery Piołunu w jednej z sal uniwersyteckich. Odbywa się zamknięty pokaz spektaklu.

25 kwietnia 1985 – premiera spektaklu Piołun w kościele w Mistrzejowicach.

Czerwiec 1985 – czerwiec 1986 – Teatr Ósmego Dnia działa równocześnie w Polsce i za granicą; część zespołu, która otrzymała paszporty, prezentuje Auto-da-fé (premiera polska: 18 czerwca 1985) na zachodzie Europy, pozostali grają Małą Apokalipsę w kościołach w Polsce.

22 czerwca 1985 – Adam Borowski, Tadeusz Janiszewski, Tomasz Stachowski i Leszek Sczaniecki wyjeżdżają z Auto-da-fé na międzynarodowy festiwal teatralny w Blois we Francji.

26 czerwca 1985 – premiera spektaklu Auto-da-fé w Blois. Rozpoczyna się tournée Teatru po europejskich festiwalach. Na festiwalu w Edynburgu Teatr otrzymuje Fringe First Award za spektakl Auto-da-fé, w Walii przygotuje akcję uliczną Apokalipsa.

29 czerwca 1985 – premiera spektaklu Mała Apokalipsa w sali przy kościele Matki Boskiej Bolesnej w Poznaniu.

Styczeń 1986 – na Zachód wyjeżdża Lech Raczak.

Maj 1986 – premiera spektaklu ulicznego Jeśli pewnego dnia w mieście szczęśliwym… w Malmö w Szwecji.

Lipiec 1986 – luty 1989 – Teatr Ósmego Dnia działa wyłącznie na Zachodzie, od 1988 roku w pełnym składzie (bez Romana Radomskiego, który odszedł z Teatru).

Grudzień 1986 – premiera spektaklu ulicznego Passegiata a Mezz’aria (Spacerując ponad ziemią…) na Sycylii. Reżyseria: Lech Raczak. Wykonawcy: Daria Anfelli, Michèle Kramers, Barbara Theobaldt, Adam Borowski, Tadeusz Janiszewski, Tomasz Stachowski i inni.

5 listopada 1987 – na Zachód wyjeżdża Ewa Wójciak.

30 kwietnia 1988 – na Zachód wyjeżdża Marcin Kęszycki.

14 maja – 20 września 1989 – Teatr Ósmego Dnia bierze udział w międzynarodowym wędrownym festiwalu Mir Caravane, w ramach którego dwanaście teatrów europejskich pokonuje trasę z Moskwy do Paryża. Poza prezentacjami własnych przedstawień przygotowują wspólne widowisko Odysea ’89. 28 maja w Moskwie odbywa się premiera spektaklu Teatru Ósmego Dnia Mięso.

Jesień 1990 – powrót zespołu Teatru Ósmego Dnia na stałe do Polski.

1990 – współpracę z Teatrem rozpoczyna Jacek Chmaj, autor scenografii i współtwórca wszystkich przedstawień, począwszy od Ziemi niczyjej.

1990 – powstaje film dokumentalny o Teatrze Ósmego Dnia Droga w reżyserii Andrzeja Titkowa.

18 stycznia 1991 – premiera spektaklu Ziemia niczyja.

Maj 1991 – premiera spektaklu Wschód w ramach Open Ohr Festival w Moguncji. Przedstawienie uliczne zrealizowane przez zespół Teatru Ósmego Dnia we współpracy z Teatrem Provisorium z Lublina i Teatrem Biuro Podróży z Poznania.

1991 – powstaje film dokumentalny o Teatrze Ósmego Dnia Eksmisja w reżyserii Marka Nowakowskiego.

Marzec 1992 – Teatr otrzymuje dotację władz miasta i własną siedzibę przy ul. Ratajczaka 44 w Poznaniu.

6 listopada 1992 – premiera spektaklu Requiem.

1992 – powstaje film dokumentalny Teater Attonde Dagen (Teatr Ósmego Dnia) w reżyserii Joanny Helander i Bo Perssona.

12 maja 1993 – telewizyjna wersja spektaklu Ziemia niczyja; realizacja: Dariusz Pawelec.

1993 – z Teatru odchodzi Lech Raczak, dyrektorem naczelnym zostaje Tadeusz Janiszewski, a kierownikiem artystycznym Ewa Wójciak.

Czerwiec 1993 – premiera drugiej wersji spektaklu Ziemia niczyja.

1993 – powstaje film dokumentalny Głos w reżyserii Marka Nowakowskiego, rejestrujący spotkanie członków Teatru z Wienediktem Jerofiejewem w Moskwie w 1989 roku.

2 lipca 1993 – premiera spektaklu Sabat.

4 listopada 1994 – premiera spektaklu Tańcz, póki możesz w Oldenburgu w Niemczech.

2 grudnia 1994 – miesięcznik „Teatr” przyznaje Nagrodę im. Konrada Swinarskiego za osiągnięcia w dziedzinie reżyserii Lechowi Raczakowi oraz aktorom Teatru Ósmego Dnia – współtwórcom przedstawień – za całokształt działalności artystycznej.

1994 – powstaje film dokumentalny Więcej niż jeden teatr w reżyserii Doroty Latour i Ewy Wanat, zrealizowany z okazji 30-lecia Teatru Ósmego Dnia.

22 maja 1998 – premiera widowiska Ultimus na Światowej Wystawie EXPO ’98 w Lizbonie.

2 czerwca 1998 – premiera spektaklu Szczyt w Sztokholmie.

15 sierpnia – 6 września 1999 – Teatr Ósmego Dnia wyjeżdża do Danii na zaproszenie organizatorów 35. Festiwalu Sztuki w Ǻrhus. Prezentuje tam spektakl Szczyt i plenerowe widowisko Po drugiej stronie poświęcone 10. rocznicy upadku muru berlińskiego, przygotowane we współpracy z instytutem Peter Sabroe Seminariet.

2000 – ze stanowiska dyrektora rezygnuje Tadeusz Janiszewski, dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru zostaje Ewa Wójciak.

8 czerwca 2000 – Teatr Ósmego Dnia we współpracy z Kulturetage z Oldenburga prezentuje widowisko A jednak się kręci podczas EXPO Hanower 2000.

11 czerwca 2000 – premiera spektaklu Arka podczas Holz­minden Festival 2000 w Niemczech; przez kolejne lata Arka będzie prezentowana na światowych festiwalach.

15–16 maja 2003 – projekt plenerowy Teatru Ósmego Dnia Miasto w Starej Rzeźni w Poznaniu. Biorą w nim udział: Teatr Ósmego Dnia, Teatr Biuro Podróży, Porywacze Ciał, Teatr Usta Usta, Teatr Strefa Ciszy.

11 czerwca 2003 – premiera spektaklu Portiernia.

2003 – ukazuje się książka Juliusza Tyszki Teatr Ósmego Dnia – pierwsze dziesięciolecie (1964–1973). W głównym nurcie przemian teatru studenckiego i poszukującego na świecie.

28 czerwca 2006 – premiera spektaklu plenerowego Czas Matek w ramach obchodów rocznicy Czerwca ’56.

10 stycznia 2007 – premiera spektaklu Teczki.

3 lipca 2007 – Teatr Ósmego Dnia otrzymuje Nagrodę Specjalną za spektakl Teczki w XIII Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.

27 marca 2008 – Sekcja Krytyków Teatralnych Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego (ITI-UNESCO) nagradza Teatr Ósmego Dnia za popularyzację polskiej kultury za granicą.

2008 – telewizyjna wersja spektaklu Teczki, reżyseria telewizyjna: Mariusz Malec.

22 października – 15 listopada 2008 – Teatr Ósmego Dnia gra Teczki w Stanach Zjednoczonych; 20 przedstawień w Nowym Yorku, w sali Teatru 59E59 oraz 4 spektakle na deskach John Waldron Arts Center Indiana University w Bloomington; Portal nytheatrecast uznaje Teczki za jedno z 24 wyróżniających się przedstawień roku 2008.

Opracowała Paulina Skorupska

BĄDŹ Z NAMI W KONTAKCIE

Zapisując się do naszego newsletera wyrażacie Państwo zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych do celów marketingowych zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. nr 133, poz. 883) przez Teatr Ósmego Dnia w Poznaniu.
Do teatru można się dostać komunikacją miejską. Najbliższe przystanki tramwajowe, to: przystanek Ratajczaka (ul. Św. Marcin), przystanek Pl. Wolności (przy budynku Arkadii w którym mieści się Teatr Ósmego Dnia), przystanek Pl. Cyryla Ratajskiego.

Koperta parkingowa znajduje się po drugiej stronie ulicy Ratajczaka, vis a vis wejścia do Teatru.

Wejście do budynku Arkadii w którym mieści się m.in. Teatr Ósmego Dnia – wysokie schodki uniemożliwiające samodzielne dostanie się do budynku, brak domofonu, dzwonka itp. Przy wejściu brak poręczy. Drzwi otwierają się bez problemu.

Teatr Ósmego Dnia znajduje się na II piętrze budynku. Po wezwaniu, wcześniejszym umówieniu się, obsługa pomaga dostać się do środka budynku. Po przejechaniu drzwi wejściowych osoba z niepełnosprawnością narządu ruchu może skorzystać (w asyście pracownika teatru) z dostania się do windy.

Sale teatru znajdują się na II piętrze, wymagany transport windą. Winda – przyciski na odpowiedniej wysokości, lektor, brak znaczeń brajlowskich.

Przy drzwiach wejściowych do Teatru jest dzwonek, umiejscowiony jednak zbyt wysoko. Drzwi wejściowe do Teatru o odpowiedniej szerokości, otwierają się łatwo.

Wjazd na salę teatralną bez przeszkód. Dla osób na wózkach miejsca na widowni przewidziane są w jej dolnej części.
Wjazd do kasy bez przeszkód.

Toaleta dla osób na wózkach dostępna na III piętrze, konieczność dostania się do niej windą.
Szatnia spełnia kryteria dostępności.
Informacja dla osób niepełnosprawnych
Biuletyn Informacji Publicznej
bip.jpg
© 2017 Teatr Ósmego Dnia
Nasza strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celach statystycznych oraz funkcjonalnych. Korzystając z serwisu akcetujesz pliki cookies.
Ok