Na rogu stała kamienica - teraz jest pusta przestrzeń.
Był wyjściowy płaszcz, kolekcja ulubionych klocków Lego, nowa pralka - zostały opowieści.
Niektórzy odzyskali album ze zdjęciami, ktoś zdołał zabrać przytulankę dla dziecka, inni nic.
Gdyby zniknięto ci dom - co zachowałoby się we wspomnieniach?
Kamienica to interaktywna wystawa. Opowiada historie przypadkowych ofiar, osób, które straciły spokojny sen, mieszkania, majątki, pamiątki, bliskich, zdrowie… Tylko dlatego, że mieszkały w kamienicy na rogu ulic 28 czerwca 1956 i Czechosłowackiej. W kamienicy, która w niedzielę 4 marca 2018 roku tuż przed 8 rano wybuchła, ponieważ pewien mężczyzna był zazdrosny. Tak zwana “kwestia rodzinna”, a z jej powodu nie ma kamienicy.
Doniesienia medialne skupiały się na wątku sensacyjnym oraz na tym dniu, tym poranku, kiedy nastąpił wybuch. Kamienica zbiera to, co wybuch zabrał - wcześniejsze dni, tygodnie, miesiące, lata życia, wspomnienia, ważne chwile.
I choć od wybuchu minęły już trzy lata, to, czego nie ma, wciąż żyje w pamięci.
koncepcja, research, reżyseria - Ula Kijak
research, dramaturgia - Justyna Machaj
Ona - Ewa Kaczmarek
On - Łukasz Pawłowski
montaż i opracowanie dźwięku - Maria Rumińska
wsparcie produkcyjne - Ewa Zaradna
grafiki - Alicja Biała
głosów użyczyli: Łukasz Chrzuszcz, Maksymilian Cichy, Paula Głowacka, Michał Kaleta, Piotr Kaźmierczak, Michał Kocurek, Maciej, Bruno i Hugo Krych, Edyta Łukaszewska, Zofia Nochowicz, Jakub Papuga, Daniela Popławska, Monika Przespolewska i Maja, Marcin Rumiński, Maria Rybarczyk, Andrzej Szubski, Kornelia Trawkowska, Katarzyna Węglicka, Martyna Zaremba-Maćkowska
wykorzystano fragmenty utworów Pawła "Siekiery" Siekierskiego
Sfinansowano ze środków budżetowych Teatru Ósmego Dnia.
Specjalne podziękowania:
- dla Renaty Dudziak, Joanny Paszak, Sebastiana Kaczmarka - za poświęcony czas, rozmowy i zgodę na upublicznienie ich historii;
- dla Marka Mołonia i Roberta Jóźwiaka - za otwartość i zgodę na odwołanie się do historii ich rodzin;
- dla Marty Mazurek - za wiarę w ten projekt od samego początku i nieocenione wsparcie w dążeniu do jego powstania;
- dla Prezydenta Jędrzeja Solarskiego - za rozmowę i pomoc w researchu;
- dla Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie, a szczególnie dla jego Dyrektorki, Anny Krakowskiej - za wszelkie wsparcie w kontaktach z byłymi mieszkankami i mieszkańcami kamienicy oraz z innymi osobami i instytucjami zaangażowanymi w pomoc poszkodowanym;
- dla Witolda Rewersa, Dyrektora Wydziału Zarządzania Kryzysowego i Bezpieczeństwa - za rozmowę i pomoc w researchu;
- dla Magdaleny Górskiej, Pełnomocniczki Prezydenta ds. Interwencji Lokatorskich - za rozmowę, wsparcie, motywację i inspiracje;
- dla asp. Bartosza Urbańskiego, strażaka ze Szkoły Aspirantów PSP, działającego również w OSP, członka grupy poszukiwawczo-ratowniczej - za rozmowę, wsparcie i wyjaśnienia procedur działania straży pożarnej;
- dla Andrzeja Borowiaka, rzecznika prasowego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Poznaniu - za rozmowę i pomoc w researchu;
- dla Wandy Wasilewskiej - za konsultacje radiowo-reportażowe;
- dla Małgorzaty Goślińskiej - za zgodę na wykorzystanie fragmentów jej artykułu;
- dla Rafała Michalczuka - za konsultacje i wsparcie PR-owe;
- dla Mieszka Dobka - za wsparcie montażowe przy filmach promocyjnych;
- dla Małgorzaty Lasoty - za wsparcie promocyjne na ostatniej prostej
oraz
- dla Teatru Polskiego w Poznaniu oraz Studia Aktorskiego STA - za udostępnienie przestrzeni na potrzeby realizacji projektu.