Na pierwszy rzut oka spektakl „Pod gruszą” może wydawać się sentymentalną podróżą w przeszłość – wszak w niedalekiej przeszłości pracownik wraz z rodziną co roku otrzymywał dotację do wyjazdu na urlop z funduszu socjalnego zakładu pracy. „Pod gruszą” jest historią dwóch ludzi (przyjaciół, kochanków, wrogów, nieznajomych połączonych zrządzeniem losu?), próbujących uciec od otaczającej rzeczywistości w wyimaginowany świat. Udają się na permanentny urlop od życia.
Przyczepa Niewiadów symbolizuje tymczasowość, zmienność, dobrą zabawę i beztroskę. Odcięcie się i ucieczkę od spraw bieżących, od przytłaczającej i powtarzalnej codzienności, od problemów, od dramatów, od traum. Może być również ucieczką od rzeczywistości trudnej, dramatycznej, wojennej, zagrażającej życiu. Jednak na dłuższą metę życie „pod gruszą” jest iluzją. Owe „wakacje od życia” mają charakter eskapistyczny, są protezą prawdziwego życia tu i teraz. Są stanem tymczasowym, z tymczasowymi marzenia i tymczasowymi nadziejami. Czy zatem „wyjazd pod gruszę” może stać się niechybnie ich sposobem na życie? Czy życie w pół-świecie, w oparciu o półśrodki i pół-relacje, jest życiem?
Scenariusz i reżyseria: Dominik Złotkowski, Łukasz Kowalski
Scenografia: Piotr Najrzał, Łukasz Kowalski, Dominik Złotkowski
Kostiumy: Justyna Paluszyńska
Muzyka: Artur Sosen Klimaszewski
Pomoc operacyjna: Agnieszka Mikulska
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury
